ทำไมต้องเลี้ยงสายรหัส??

ขณะที่เคยเป็นน้องปี 1 เมื่อได้ยินเสียงในโทรศัพท์จากพี่รหัสก็เหมือนเสียงจากสวรรค์

“ฮัลโหล สวัสดีค่ะ..น้องว่างวันไหนบ้าง เดี๋ยวพี่จะพาไปเลี้ยงสาย ”

ดีจริงได้กินข้าวฟรีๆ ด้วย เรียกได้ว่า “อิ่มจัง ตังค์อยู่ครบ”

แต่พอขึ้นปีสูงขึ้นมาเรื่อยๆ กลับกลายเป็นพี่ปีสูงที่จะต้องพาน้องๆ ไปเลี้ยง คราวนี้แหละน้องมีกี่คนก็ต้องเลี้ยงให้ครบทุกคนในสาย

แล้วเทอมนี้จะต้องจ่ายอีกเท่าไหร่ล่ะเนี่ยยย…

การเลี้ยงสายรหัสขึ้นอยู่กับสังคมของแต่ละมหาวิทยาลัยและคณะสาขา ในบางที่อาจไม่จำเป็นต้องทำ แต่สำหรับในบางที่ก็รายล้อมไปด้วยความกดดันจากสังคมรอบข้าง

“ถ้าเราไม่เลี้ยง เดี๋ยวเพื่อนคนอื่นจะมองไม่ดี ”

“ถ้าเราไม่เลี้ยง เดี๋ยวน้องจะไม่รัก ”

“ ก็พี่รหัสเขายังเลี้ยงเราเลย เราก็ต้องเลี้ยงคนที่เป็นน้องในสายเราต่อสิ ”

ปัจจุบันการเลี้ยงสายรหัสกลับกลายเป็นเรื่องของหน้าตา เลี้ยงแต่ละครั้งต้องไม่น้อยหน้ากัน แม้ตนเองจะไม่มีเงิน แต่ก็ไม่กล้าปฏิเสธที่จะเลี้ยงน้อง หรือพี่ที่มีเงินมากก็กลับเป็นใช้วิธีนี้ในการส่งเสริมความฟุ่มเฟือยแบบไม่รู้ตัว การเลี้ยงสายจึงเป็นเรื่องของหน้าตา ซึ่งมันคือสิ่งภายนอกที่จอมปลอมและเป็นภาระหนักสำหรับหลายๆ คนด้วยซ้ำ

ดังนั้น เราลองพิจารณากันอีกสักทีว่า..วัฒนธรรมการดูแลน้องในสายรหัสแบบ “เลี้ยงทั้งสาย พี่จ่ายตู้มๆ” ที่หลายๆ รุ่นทำต่อกันมาเราจะต้องสืบสานกันต่อไปแบบนี้ หรือว่า จริง ๆ มันมีวิธีที่รักน้องได้โดยที่ไม่ต้องลำบากเรื่องตังค์ด้วยเหมือนกันนะ??? …

ถ้าอย่างงั้น…ไหนๆๆๆ เรามาลองดูวิธีตามที่พระเจ้าแนะนำกันซิว่าพระเจ้าจะว่ายังไงกันเนี่ยยยยยย!!!!!

1 เธสะโลนิกา 5: 14 “พี่น้องทั้งหลาย ขอให้พวกท่านตักเตือนคนที่เกียจคร้าน หนุนใจผู้ที่ขาดความกล้าหาญ ช่วยเหลือคนที่อ่อนกำลัง และมีความอดทนต่อทุกคน”

การแสดงออกถึงความรักง่ายๆ โดยไม่ต้องเดือดร้อนกระเป๋าสตังค์ตามพระคัมภีร์ มีแนวทางง่ายๆ พี่ๆ คนไหนก็ทำได้ แค่ใช้ความเป็นรุ่นพี่นี่แหละ แสดงออกไปเล้ยยย.. คราวนี้รับรู้ถึงความรักและความหวังดีกันถ้วนหน้า เชื่อเจ้..

+ ตักเตือนน้องๆ ในสิ่งที่เหมาะสมและสมควรที่จะทำต่อหน้าที่ของตนเอง โดยการโทรไปพูดคุย หรือ ไลน์ไปบอก แชทเฟสไปหา เช่น น้อง…สู้ๆ นะเทอมนี้ อาจจะเรียนหนักหน่อย แต่ถ้าน้องขยันน้องจะผ่านไปได้แน่นอน ถ้าวิชาไหนไม่เข้าใจถามพี่ได้ เย้!

++ หนุนใจน้องๆ ได้ทุกเวลา ไม่ว่าจะท้อแค่ไหน น้องไปต่อได้ พี่เชื่อในตัวของเธอ … หุ้ยยยย!!

+++ “ให้พี่ติวให้ไหม?” “ชีทวิชานี้น้องมีหรือยังจ๊ะ?” “น้องไปซ้อมกีฬาไหวหรือเปล่า ถ้าไม่ไหวต้องบอกพี่กีฬานะ” พี่ๆ ถามไปเลยค่ะ การถามถือว่าเป็นการช่วยเหลือน้องอีกรูปแบบนึง และสามารถสื่อได้ตรงม๊ากก..ว่า..เราเป็นห่วงนะเออ..

++++ ถึงแม้น้องจะทำตัวไม่น่ารัก พี่ๆ ก็ต้องอดทนหน่อยนะคะ เจ้ว่า..สักวันน้องจะรู้แน่นอนว่าเรารักและหวังดีกับน้องๆ จีจี เพราะ ความรักนั้นก็อดทนนานนนน สู้โว้ยยย !!

เอาล่ะ..พี่ๆคนไหนที่ยังรู้สึกกดดันที่จะต้องเลี้ยงสายรหัส จ่ายเท่าไหร่ฉันก็ยอม ลองเปลี่ยนวิธีทำตามที่เจ้บอกดูนะ เจ้ว่า.. น้องรับรู้ถึงความรักอันท่วมท้นของพี่ๆ แน่นอน ถ้ากลัวน้องๆ ไม่เข้าใจว่าทำไมสายเราไม่เลี้ยง พี่ๆ ก็ต้องพูดคุยให้น้องเข้าใจนะจ๊ะหรือ…ถ้าอยากเลี้ยงน้องเป็นพวกของกินจริงๆ ก็อาจจจะต้องเลือกในราคาที่ไม่สูงมากแถมกินได้หลายคนจะดีกว่าเนอะ